Caspar David Friedrich w Greifswaldzie

Zaczynamy od wizyty w Centrum Caspara Davida Friedricha. Powstało ono w miejscu urodzenia Friedricha, w dużym, dwupiętrowym budynku z cegły o dyskretnie zdobionej fasadzie. Caspar David i jego rodzeństwo dorastali tutaj, jako dzieci producenta mydła i świec oraz jego żony, która przeprowadziła się z Neubrandenburga, aby otworzyć warsztat produkcji mydła i świec łojowych w Greifswaldzie. Warsztat można dziś zwiedzać w ramach wystawy stałej; znajduje się on w pomieszczeniach piwnicznych. Potężna gotycka katedra w Greifswaldzie, w której Caspar David został ochrzczony jako dziecko, znajduje się naprzeciwko, zaledwie kilka kroków od domu Friedricha.

Wnętrze kościoła wypełnione jest imponującym światłem. I ozdobnych prac stolarskich wykonanych przez brata Caspara Davida, Christiana. Pastor Tilman Beyrich pokazuje mi je – i mówi mi, że sam Caspar David miał ambicje w projektowaniu kościołów jako młody człowiek, ale nic z tego nie wyszło. Pastor ma inne ciekawe historie do opowiedzenia o Friedrichach. Warsztat gotujący mydło wydawał tak nieprzyjemne dźwięki, gotując łój zwierzęcy, że parafia podała rodzinę Friedrichów do sądu", uśmiecha się. „Ale potem strony doszły do porozumienia i nawiązały stosunki handlowe.“ Ojciec Friedrich dostarczał do katedry swoje świece i wszyscy byli zadowoleni.

Zamiłowanie Fryderyka do dużych statków

„Greifswald to największy skansen poświęcony Casparowi Davidowi Friedrichowi“, mówi mi później Anett Hauswald, szefowa miejskiego wydziału kultury, „i miejsce, w którym autentyczność i aura mieszają się“. Autentyczne i klimatyczne. Testuję to w porcie muzealnym w Greifswaldzie, gdzie maszty żaglowców wznoszą się bardzo autentycznie w niebo, ale jednocześnie tworzą atmosferę podobną do tej na obrazie Friedricha Port Greifswald z masztami łodzi przed panoramą miasta Greifswald. Statki były pasją Friedricha.

Napisał kiedyś: "Najpiękniejsza rzecz, jaką kiedykolwiek stworzył ludzki humor: statki z puchnącymi żaglami przecinające stale poruszającą się powierzchnię (morza)".

Na zakończenie zwiedzania skansenu w Greifswaldzie idę ścieżką prowadzącą wzdłuż rzeki Ryck poza miasto, aż do Zatoki Greifswaldzkiej. Friedrich również ją namalował. Jedyna różnica polega na tym, że dziś jest rzadko używana jako ścieżka holownicza, ale głównie jako ścieżka rowerowa i piesza. Na wodzie trenują między innymi kajakarze i wioślarze. Ale jedno jest pewne: nawet po prawie 250 latach Caspar David Friedrich jest wciąż żywy w Greifswaldzie, jak nigdzie indziej.