W centrum wystawy znajduje się twórczość filmowca Jürgena Heitera, która łączy film, sztukę wizualną i literaturę. Jako żywe archiwum, wystawa jest tworzona we współpracy z interdyscyplinarną artystką Cony Theis i byłymi stypendystami Künstlerhaus Lukas. byłymi stypendystami Künstlerhaus Lukas.
Julia) i została postawiona przez André Bazina już w latach 50. ubiegłego wieku. Film jest sztuką teraźniejszości i przyszłości, różni się od wszystkich innych sztuk. Być może najbliższą mu w chwili obecnej jest muzyka. Jako sztuka współczesna, film nie może przestać się poruszać. Jest to obraz ruchomy, czasoprzestrzenny, zaangażowany w wyrażanie procesów w czasie i przestrzeni. Film jest więc percepcją, zrozumieniem, rozumem, duchem w ruchu - przyszłością samego siebie. Film jest konkluzją i zawsze prosi o następną chwilę. Rozczarowanie, że film się kończy, dziwność, która uderza po wyjściu z kina (tak jakby rzeczywistość była jak film), wynika z braku tego następnego momentu. Ponieważ prawdziwe życie nie rozpoznaje go w tej formie. Wymyka się doświadczeniu ludzi świadomie - tj. swobodnie - tworzących swoją historię. W centrum wystawy znajduje się twórczość wielokrotnie nagradzanego filmowca Jürgena Heitera, który w swojej pracy łączy film, sztuki wizualne i literaturę. Wystawa prezentuje się jako żywe archiwum i łączy różne elementy - filmy, obiekty, instalację kina dla jednej osoby i nie tylko - dzięki współpracy z interdyscyplinarnym artystą i kuratorem Cony Theisem oraz byłymi stypendystami Künstlerhaus Lukas. Archiwum: Pójście do archiwum, gdy potrzebujesz narzędzi do zbadania rzeczywistości, przypomina pójście do szopy na narzędzia po łopatę. Kopać, kopać, zakopywać, wydobywać.Archiwum/historia nie jest zatem miejscem przechowywania, ale miejscem produkcji. Tak jak historię należy rozumieć wstecz i do przodu, jako ruch, który wytwarza teraźniejszość, ten cieniutki krążek przed oczami... (Jürgen Heiter).
