Osiemdziesiąt
Herman van Veen, urodzony 14 marca 1945 r., dorastał w Utrechcie, a po ukończeniu szkoły poszedł do konserwatorium muzycznego. Zadebiutował w teatrze w 1965 roku w solowym programie "Harlekijn". Od tego czasu podróżował po całym świecie ze swoimi występami. Opublikował około stu osiemdziesięciu płyt CD, tyle samo książek i dwa tuziny sztuk teatralnych, a od ponad 10 lat jest również odnoszącym sukcesy malarzem.
Otrzymał wiele nagród za swoją działalność artystyczną i humanitarną. W 1990 roku otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia na Festiwalu Filmowym w Berlinie, a w 1991 roku Złotą Kamerę dla Alfreda Jodocusa Kwaka. W 1993 roku został kawalerem Orderu Orange-Nassau i Lwa Niderlandzkiego. W 1999 roku został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec za wkład w porozumienie niemiecko-holenderskie. W 2005 r. został uhonorowany Nagrodą Martina Bubera, a w 2012 r. Nagrodą Münchhausena. Otrzymał tytuł doktora honoris causa Wolnego Uniwersytetu Brukselskiego oraz Nagrodę Świadomości Planetarnej przyznawaną przez Klub Budapesztański. We Francji otrzymał Grand Prix de l'Académie Charles Cros de Littérature Musicale. W 2020 roku otrzymał nagrodę Joachima Ringelnatza w Cuxhaven.
Herman van Veen jest ojcem czwórki dzieci, dziadkiem trojga wnucząt i ojczymem osieroconego kaczora Alfreda Jodocusa Kwaka.
