Tachtig
Herman van Veen, geboren op 14 maart 1945, groeide op in Utrecht en ging na zijn schooltijd naar het conservatorium. Hij maakte zijn theaterdebuut in 1965 met het soloprogramma "Harlekijn". Sindsdien reist hij met zijn voorstellingen de hele wereld over. Hij publiceerde ongeveer honderdtachtig cd's, evenveel boeken en twee dozijn theaterstukken en is ook al meer dan 10 jaar succesvol als schilder.
Hij heeft verschillende prijzen ontvangen voor zijn artistieke en humanitaire werk. In 1990 ontving hij de Zilveren Beer op het Filmfestival van Berlijn en in 1991 de Gouden Camera voor Alfred Jodocus Kwak. In 1993 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau en de Nederlandse Leeuw. In 1999 werd hij onderscheiden met de Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland voor zijn bijdrage aan de Duits-Nederlandse verstandhouding. In 2005 werd hij geëerd met de Martin Buber Plaquette en in 2012 met de Münchhausenprijs. Hij ontving een eredoctoraat van de Vrije Universiteit Brussel en de Planetary Consciousness Award van de Club van Boedapest. In Frankrijk ontving hij de Grand Prix de l'Académie Charles Cros de Littérature Musicale. In 2020 ontving hij de Joachim Ringelnatz Prijs in Cuxhaven.
Herman van Veen is vader van vier kinderen, grootvader van drie kleinkinderen en stiefvader van de verweesde eend Alfred Jodocus Kwak.
