Seminarium weekendowe piątek - niedziela "Bycie z końmi..." nie jest metodą, ale umożliwia udoskonalenie lub refleksję nad własną percepcją, a tym samym otwiera zupełnie inną perspektywę na zachowanie i komunikację ludzi i koni.
Czy przyjaźń można osiągnąć dzięki programowi treningowemu? Czy oddanie nie wynika z wzajemnego zaufania w danej chwili? Czy przyjaźń można "wytrenować", a miłość mierzyć lekcjami? Czy nie trzeba najpierw samemu stać się wiarygodnym, być godnym zaufania w najlepszym tego słowa znaczeniu? Czy nie powinniśmy raczej nauczyć się języka konia, aby zrozumieć, co chce nam powiedzieć, co lubi, czego się boi, gdzie domaga się ograniczenia lub większej swobody? Czy poprosilibyśmy przyjaciela, aby codziennie robił dla nas coś, czego nie lubi, co jest nudne, a nawet upokarzające? A gdybyśmy to zrobili, czy ten przyjaciel nie wycofałby się od nas w pewnym momencie i nie "odwrócił się" od nas zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie? Przyjaźń opiera się na zrozumieniu i zaufaniu, jest wzajemna i może również wytrzymać dyskusję, jeśli się nie zgadzasz.
Konie i ludzie są wysoce społecznymi stworzeniami i mogą komunikować się ze sobą i tworzyć relacje, które mogą stać się prawdziwą przyjaźnią opartą na wzajemnym szacunku i uznaniu.
Uczymy przede wszystkim percepcji jako podstawy dobrej, wzajemnej komunikacji z koniem. Uczymy patrzeć na to, co koń nam mówi i w jaki sposób. Uczymy rozumieć ich mimikę, spojrzenie, zachowanie i sygnały języka ciała. Uczymy, co my, jako ludzie, komunikujemy koniowi za pomocą naszej ekspresji ciała, pozycji ciała i naszych działań, często niezauważonych i bez znaczenia. Stopniowo jesteśmy w stanie rozpoznać, co czuje, dostrzec jego naturę i charakter oraz to, czego potrzebuje, aby nam zaufać, umożliwiając nam reagowanie na sygnały, które wysyła nam na swój własny sposób.
Przyjmując jego sposób komunikacji, możemy mu odpowiedzieć, a on może zrozumieć nas w ten sam sposób. Nie degradujemy konia do zwykłego odbiorcy poleceń, ale staramy się stać wiarygodnym i szanowanym partnerem społecznym. Koń albo naśladuje nas, jeśli uważa nas za interesujących lub ważnych, ale może również odzwierciedlać nasze zachowanie poprzez swoje reakcje. Stopniowo zdamy sobie sprawę z tego, co nam mówi i na czym sami stoimy. Nie chodzi tylko o funkcjonowanie i wyciąganie wniosków, ale także lub przede wszystkim o nasz własny rozwój. Koń nieuchronnie prowadzi nas do naszego punktu: ambicji, chęci bycia dobrym, zaborczości, strachu, arogancji, perfekcjonizmu i dążenia do władzy lub kontroli. Stopniowo, porzucając oczekiwania, wchodzimy w tu i teraz, a jedno lub drugie może doświadczyć poziomu z koniem i poprzez niego, który można już nazwać duchowym, a mianowicie "byciem".
Biolog Sabine Birmann urodziła się 10 lutego 1960 roku. Studiowała biologię w Getyndze, specjalizując się w antropologii i badaniach behawioralnych. Od trzeciego roku życia intensywnie zajmowała się końmi, a jej pasja stała się jej zawodem; od 1994 roku pracuje jako prowadząca seminaria. "Być z końmi..." istnieje od 1998 roku
www.mitpferdensein.de
Rejestracja: info@mitpferdensein.de lub telefonicznie: +49 (0)5554 713
