Marii Magdaleny w Vilmnitz to późnoromańsko-gotycki ceglany kościół w dzielnicy Putbus w Vilmnitz.
Początki kościoła w Vilmnitz można prawdopodobnie przypisać Stoislawowi I, bratu księcia Rugii Jaromara I, który żył około 1200 roku. Pierwsza wzmianka dokumentalna z 1249 r. mówi, że parafia "Vylmenytze" należała do dziedzicznych posiadłości Borante de Borantenhagen i została założona przez jego przodków.
Najstarszą częścią kościoła w Vilmnitz jest wschodni chór z zakrystią, który wciąż posiada wyraźne elementy romańskie. Nawa, zbudowana w połowie XIV wieku, została odnowiona w XV wieku. Wieża została ukończona nieco później. W 1351 roku kościół w Vilmnitz został wymieniony jako miejsce pochówku rodziny Putbusów. Krypta pod wschodnim chórem, którą można zwiedzać do dziś, zawiera około 28 trumien. Założyciel miasta, książę Malte, i jego żona są ostatnimi, którzy zostali tam pochowani (1854 i 1860). Szczególnie warte zobaczenia są cztery duże epitafia z piaskowca z 1600 r. w prezbiterium oraz wspaniała barokowa ambona z 1708/09 r. Zabytkowe organy Mehmela zostały odrestaurowane w 1996 roku. Cotygodniowe czwartkowe wieczorne koncerty odbywają się w miesiącach letnich od ponad 25 lat.
