Przejeżdżając przez wioskę Schildfeld, nieuchronnie mija się stary młyn Schildmühle. Sprawia on wrażenie opuszczonego, ale po bliższym przyjrzeniu się widać, że w ostatnich latach rozpoczęto tu prace renowacyjne.
Niewiele wiadomo o historii zabytku techniki na Schilde. Pewne jest, że młyn istniał w tym miejscu już w 1545 r., a przynajmniej został wymieniony w oficjalnym rejestrze Boizenburga w tym samym roku. Nie ma dalszych dowodów na jego wcześniejsze istnienie. Młyn wykorzystywał energię wodną Schilde, małego strumienia, który wije się przez krajobraz. W 1721 r. młyn i związane z nim gospodarstwo zostały przejęte przez rodzinę Tabel. W 1890 roku ówczesny właściciel Friedrich Tabel rozpoczął budowę nowego młyna z czerwonej cegły, który stoi tam do dziś. Jego inicjały i rok budowy można zobaczyć na lewym szczycie budynku. Właściciel nowego młyna przekierował wodę napędową przez specjalnie skonstruowany rów młyński; koło wodne zostało zastąpione napędem turbinowym. Pozostałości pierwotnego tartaku można zobaczyć do dziś za oddzielną piwnicą. Był on zasilany wodą przez napęd linowy o długości 90 metrów. Powstałe w ten sposób otarcia na młynie są nadal wyraźnie widoczne.
W 1991 roku rozpoczęto prace nad renowacją poważnie uszkodzonego budynku młyna. Okoliczne podwórza zostały oczyszczone, a stare budynki gospodarcze i pozostałości fundamentów usunięte. Odrestaurowano również rów młyński, który w międzyczasie uległ znacznemu zniszczeniu. Nowa technologia młyna została ostatecznie uruchomiona 1 maja 1999 roku. Od tego czasu turbina klapowa i generator o mocy 50 kW wytwarzają energię elektryczną dla około 60 gospodarstw domowych.
