St Katharinen jest jednym z niewielu klasztorów w północnych Niemczech, którego gotycka struktura została niemal całkowicie zachowana. Został założony przez dominikanów w 1251 roku.
Klasztor został założony przez księcia Jaromara II z Rugii. Pierwotnie ten ceglany budynek był długim na 73 metry, trójnawowym kościołem halowym. Szczególną cechą architektoniczną jest kapitularz z pięknym sklepieniem żebrowym, wspartym na ośmiu smukłych filarach z malowidłami sklepiennymi z XV wieku. Jest to jedno z najpiękniejszych wnętrz dolnoniemieckiego gotyku ceglanego. Klasztorny Remter jest jednym z najbardziej imponujących gotyckich wnętrz w północnych Niemczech. Ze względu na swoje architektoniczne piękno i doskonałą akustykę do dziś oferuje najlepsze warunki do koncertów. Wraz z reformacją klasztor św. Katarzyny przeszedł w posiadanie miasta. W 1560 roku uczniowie i nauczyciele z założonego wówczas gimnazjum przenieśli się do zachodniej części. Humanistyczne centrum edukacyjne mieściło się tu do 1945 roku. We wschodniej części klasztoru do 1919 roku mieścił się miejski sierociniec. Na przestrzeni wieków dokonywano licznych przebudów, ale architektoniczny urok poszczególnych pomieszczeń pozostał. Po szeroko zakrojonych pracach renowacyjnych w latach 1921-1924 klasztor stał się siedzibą Muzeum Prowincjonalnego Nowego Pomorza Zachodniego i Rugii. Ze swoimi ponad 50 pomieszczeniami, Katharinenkloster mieści Muzeum Historii Kultury od 1924 r. oraz Niemieckie Muzeum Morskie i Akwarium od 1951 r. W 1973 r. w kościele halowym zainstalowano konstrukcję samonośną, dzięki czemu Niemieckie Muzeum Morskie może intensywnie wykorzystywać klasztor jako przestrzeń wystawienniczą.
