De ontwikkeling van Rechlin is nauw verbonden met de luchtvaarttechnologie. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd er een spoorverbinding aangelegd en een test- en trainingscentrum voor de luchtvaart geopend. Als gevolg van het Verdrag van Versailles komen alle activiteiten tot stilstand. Pas in 1934 werd het terrein snel ontwikkeld tot het grootste testcentrum van de Duitse luchtmacht op de Müritz. Woonwijken (tegenwoordig Rechlin en Rechlin-Nord) met de bijbehorende infrastructuur worden gebouwd, het Mirower-kanaal en de verbinding Claassee-Müritz worden aangelegd. Het dorp krijgt zijn nederzettingsstructuur, die atypisch is voor een Mecklenburgs dorp.
Rond 1940 woonden en werkten er ongeveer 4.000 mensen in Rechlin. Daarnaast waren er ook dienstplichtigen, dwangarbeiders en concentratiekampgevangenen die werden ingezet als hulpkrachten op het testterrein. De voortdurende uitbreiding van het vliegveld Lärz vereiste uitgebreide grond- en egalisatiewerkzaamheden. In deze periode leverde Rechlin ongetwijfeld topprestaties op het gebied van organisatie, techniek en luchtvaart. Rechlin werd ontwikkeld tot een belangrijke garnizoensbasis en in twee delen verdeeld door een muur, de Duitse en Russische sectoren. Deze muur viel pas in 1993 met de terugtrekking van de laatste GOS-troepen.
