Kerken in de regio - Ervaar kleine dorpskerken of grote, gerestaureerde gebouwen uit de tijd van de Johannieter Ridders. Je voelt de krachtige uitstraling van deze oude gebouwen en even staat de tijd stil. - De vakwerkkerk in Blankenförde - De kerk van Blankenförde.
De vakwerkkerk in Blankenförde-Kakeldütt...
In 1702 werd een nieuwe vakwerkkerk gebouwd nadat de kerk aan de rand van het dorp volledig was afgebrand. Op de zuidelijke lange muur van de kerk is een sierlijk portaal uit eikenhout gesneden. Het altaar, dat is gemaakt in de Vlaamse barokstijl, is net als de preekstoel uitgevoerd in wit en goud. Ook bezienswaardig is het olieverfschilderij rechts van het altaar, dat ooit het middelpunt was van een 16e-eeuws altaar. De namen van de schenkers uit die tijd zijn vereeuwigd in de beschilderde gekleurde ramen van de kerk, evenals op de tinnen kandelaars, het tinnen doopvont en de communiekelk.Blankenförde-Kakeldütt Sporen van woningen uit de middensteentijd wijzen op een zeer vroege nederzetting in het gebied rond Blankenförde. Blankenförde zelf werd voor het eerst genoemd als "Blankenvort" in 1256. Volgens de naam was het een vroege Duitse nederzetting. De interpretatie van "Blankenvort" als "Ort an weißer / blanker Furth" ligt voor de hand. De naam van het dorp Kakeldütt, dat voor het eerst werd genoemd in een document uit 1342, verwijst ook naar de nabijheid van het water. De wortel van het woord ligt in dit geval echter in het Oudslavische "hoholu", wat "draaikolk" of "draaikolk" betekent en duidt op een Slavische nederzetting. Beide plaatsen zijn altijd boerendorpen geweest. Blankenförde kwam in 1256 in het bezit van het klooster Dargun en werd in 1359 gekocht door de Johanniterkomturei Mirow. Na de secularisatie van de commanderij werd het een deel van het district Mirow. Kakeldütt werd in 1342 door de prinsen Nicolaus III en Bernhard von Werle geschonken aan de Johannieters van Mirow.
