„Is hier toevallig een wild zwijn voorbij gekomen? Een lange zomerdag loopt ten einde op het Waldhof Bruchmühle, maar de negenjarige Paula kan nog niet echt naar bed. Eerst moet ze Finja vinden, het tamme wilde zwijn dat weer uit zijn verblijf is ontsnapt. Misschien heeft het zich gevoegd bij de vakantiegasten die na de barbecue nog samen aan lange tafels onder de sterrenhemel van Mecklenburg zitten te genieten van hun vakantie op de boerderij. Maar de gasten schudden hun hoofd. Geen Finja. Dus blijft Paula door het kreupelhout slingeren, rammelend met lekkernijen in een schaal om het wilde zwijn uit zijn reservaat te lokken. Aan de andere kant van de weide kijken de langhoornrunderen nieuwsgierig over het hek. De kater Knickschwanz, die opgekruld op de drempel van de boerderijwinkel zit, steekt ook geïnteresseerd zijn kop op.
Het leven is tenslotte een ponyboerderij. Tenminste als je, zoals Paula en haar vierjarige zusje Rosa, het geluk hebt om op te groeien op vakantieboerderij Waldhof Bruchmühle in Mecklenburg-Vorpommern tussen het Plaumeer en Müritz. In een wereld van houten schuren en oude bakstenen gebouwen, klimrozen, berkenlanen en heel veel dieren. Finja, het eenjarige wilde zwijn, is slechts een van de geliefde bewoners van de boerderij: ze werd als moederloze pasgeborene opgevangen en met schapenmelk grootgebracht. Ze werd zo aanhankelijk dat alle pogingen om haar weer in het wild uit te zetten tot nu toe jammerlijk mislukten - en Finja bleef terug naar de boerderij draven. Ook van deze spontane avondwandeling keert ze veilig terug naar haar verblijf.