De Sint-Bartholomeuskerk is een protestantse kerk uit de 13e eeuw in de wijk Damgarten van de stad Ribnitz-Damgarten in West-Pommeren.
Het koor werd vóór 1260 gebouwd als een vierkant bakstenen gebouw en had oorspronkelijk een gewelfd plafond dat tijdens de Dertigjarige Oorlog werd verwoest. Sinds de 17e eeuw heeft het een plat houten plafond en het schip werd in de 15e eeuw toegevoegd als een laatgotisch bakstenen gebouw met een houten tonvormig plafond. De huidige toren werd ingewijd op 6 november 1887 en verving de vakwerk toren uit 1723, die in 1884 werd afgebroken. De sacristie werd waarschijnlijk in de 14e eeuw gebouwd. Tegenwoordig heeft het nieuwe artistiek ontworpen ramen van Thomas Kuzio. Het zuidportaal werd in zijn huidige vorm gebouwd in verband met de bouw van de nieuwe toren rond 1890. Er was echter een oud voorgebouw. Vandaag de dag herbergt het de stookruimte, WC en een kleine keuken. De kerk staat op een natuurlijke heuvel. Waarschijnlijk was hier al een gebedsplaats voor de Slaven. De heuvel werd tot in de 20e eeuw gebruikt als begraafplaats. De kerk bestaat uit vijf delen: Kansel, schip, toren, sacristie en zuidportaal.
Altaar
Op het middeleeuwse altaar bevindt zich een barok altaarstuk. Het werd gemaakt door de Stralsundse meester B. W. Sellin en werd gemaakt in 1721 (inscriptie op de achterkant). Het middelpunt is de scène van het Laatste Avondmaal met semi-sculpturale figuren.
Links: Jezus als rechter van de wereld met de wereldbol.
Rechts: Johannes de Doper met Bijbel en lam als symbool van Jezus' onschuldige dood (Jesaja 53:7).
Naast het kruis staan waarschijnlijk Maria, de moeder van Jezus, en Maria Magdalena, een discipel van Jezus. Het altaar vormt het religieuze centrum van de kerk en symboliseert de aanwezigheid van God. Het sacrament van het Heilig Avondmaal wordt hier toegediend.
Doop
De doopvont dateert uit de 19e eeuw en werd gegoten door de Berlijnse werkplaats van M. Geiss. De oorspronkelijke doopvont was waarschijnlijk van hout en is waarschijnlijk vernietigd. De oude doopvont uit de 16e eeuw is nog steeds in gebruik. Jezus zelf werd gedoopt en gaf zijn discipelen de opdracht om te dopen.
Preekstoel
De preekstoel is ook het werk van de meester-ambachtsman B. W. Sellin uit Stralsund. Het beeldt belangrijke figuren uit de Bijbel af: Mozes, Paulus en de vier evangelisten. Ze worden geassocieerd met de vier symbolische wezens die de ziener Johannes in zijn Openbaring (hoofdstuk 4) beschrijft als Gods bewakers van de troon:
- engelen (Matteüs): Menswording van God
- Leeuw (Marcus): Opstanding van Christus
- Stier (Lucas): Christus' offerdood
- Adelaar (Johannes): Hemelvaart van Christus
In het klankbord is de duif te zien die de Heilige Geest symboliseert. Christus wordt afgebeeld als de verrezen Christus op de kroon. De preekstoel is de plaats waar Gods boodschap aan het volk wordt verkondigd.
Orgel
Het huidige orgel dateert uit 1971 en werd gebouwd door de firma Sauer uit Frankfurt (Oder) en in gebruik genomen op 29 augustus 1971. Daarvoor had de kerk een Buchholz-orgel uit 1848. Bij de sloop van het oude orgel werd een brief gevonden. Deze was geschreven door een van de werknemers van het orgelbouwbedrijf uit Berlijn. Het origineel kan worden bekeken bij het huidige orgel.
Verdere gegevens over de bouwgeschiedenis:
1997: Nieuwe kerkklok met radiobesturing
1999/2000: Nieuwe ramen in het middenschip
2000: Verwijdering van spons en renovatie van het kerkdak (middenschip)
2001: Herinrichting van het kerkplein
2002: Volledige renovatie van de kerktoren en herontwerp van het zuidportaal
2002: Herontwerp van het koor en inwijding van de drie ramen (Geloof, Liefde, Hoop), gemaakt door glaskunstenaar Thomas Kuzio.