Het Heilgeist ziekenhuis, voor het eerst genoemd in 1256, is een van de best bewaarde voormalige ziekenhuizen in Noord-Duitsland. De Heilgeistkirche uit het begin van de 15e eeuw is een van de oudste gebouwen van het complex. De twee verdiepingen tellende longhouses en vakwerkgebouwen werden vroeger gebruikt om zieken en hulpbehoevenden te huisvesten en te verzorgen.
Het Heilgeistkloster werd voor het eerst genoemd in 1256. In die tijd bevond het zich echter nog binnen de vestinggordel aan de Heilgeiststraße, die ernaar vernoemd was. Aan het begin van de 14e eeuw werd het verplaatst naar de buitenrand van de stad, naar de Wasserstraße. Door deze verhuizing stond het Heilgeistklooster voortdurend bloot aan belegeringen en vernielingen. Het oudste deel van het ziekenhuis is de Heilgeistkirche. Deze dateert uit het begin van de 15e eeuw. De kleine vierbeukige hallenkerk heeft een recht koor en is ingericht met een barokke altaarconstructie van rond 1770. De ster- en ribgewelven in de kerk zijn opmerkelijk. Naast het westportaal, dat uitkomt op de Wasserstraße, heeft de kerk een oostportaal en twee deuren op de oostelijke galerij, waardoor je in de zogenaamde kerkgang komt, die wordt gevormd door twee parallelle longhouses van twee verdiepingen die rond 1645 aan de kerk werden toegevoegd en werden gebruikt om zieken, zorgbehoevenden en bejaarden te huisvesten. De gang wordt aan de oostkant afgesloten door een poort die de kerkgang scheidt van de rest van het ziekenhuis. In 1680 werd in de kerkgang een galerij gebouwd, die waarschijnlijk was gemodelleerd naar de portiek van het stadhuis. De Heilgeistkirche was voor 1945 een garnizoenskerk en wordt nu gebruikt als bedehuis voor de Heilgeist-Jakobi-gemeente. De gerestaureerde galerij van de kerk is ingericht met appartementen. Het ziekenhuisterrein grenst aan de galerij en herbergt kleine vakwerkhuizen. Het geheel vormt een op zichzelf staand complex waarvan de wederopbouw na de hereniging begon en nu is voltooid.
