Kunst in de kustplaats aan de Oostzee in Rerik - de tentoonstelling "Wat me beweegt" van Nicole Franke in ons plaatselijke museum. Een binnenactiviteit voor kunstliefhebbers.
Kom naar de opening van de tentoonstelling op 8 juni in het streekmuseum en bewonder de kunst van kunstenaar Nicole Franke. Je vindt de tentoonstelling in het heemkundig museum van Rerik tot 01 augustus 2025. De openingstijden zijn als volgt:
- Dinsdag 10:00 - 12:00 uur en 14:00 - 17:00 uur
- Woensdag 10:00 - 12:00 en 14:00 - 17:00
- Donderdag 14:00 - 17:00
- Vrijdag 10:00 - 12:00 en 14:00 - 17:00
- Zaterdag 14:00 - 17:00
- Zondag 14:00 - 17:00
"Het doel is niet om een ander persoon te worden, maar om te zien wie ik ben om echt en authentiek te leven en gelukkig te zijn, zoals de schepping mij bedoeld heeft."
Ik schilder al zolang ik me kan herinneren. In de stilte van de natuur, in het bos, in de tuin van mijn grootouders, voelde ik me vrij en veilig tegelijk, verbonden met de natuur.
Deze innerlijke rust vind ik terug in veel van mijn schilderijen en ik probeer het in de wereld te brengen.
Voor mij is kunst een manier om de waarheid te verkennen, voorbij het schijnbare. In een wereld vol gecreëerde behoeften en illusoire werelden, waarin authenticiteit ondergeschikt moet worden gemaakt aan normen en conformiteit, gaat waarachtigheid verloren.
We moeten ons onze diepste helende verbindingen met het creatieve wezen herinneren. We staan niet los van de "alles-éénheid".
Op stille momenten houdt de wereld zijn adem in en voelen we ons dicht bij de bron, geïntegreerd in de schepping.
Wat is werkelijkheid, wat is waarachtigheid? Leiden we een dankbaar leven?
Ik ben altijd geïnspireerd geweest door mensen als C.G. Jung, een groot mysticus, broeder David Steindl-Rast of S.N. Goenka.
Maar ik ben ook onderwezen en geraakt door vele andere mensen die ik in de loop van mijn leven heb ontmoet. Alles streeft naar geluk en innerlijke vrede.
Maar wat weerhoudt mensen ervan gelukkig te zijn?
Door me te verdiepen in onbewuste toestanden, in collectieve en persoonlijke vraagstukken, in creatie en dood, ben ik altijd gefascineerd en verwonderd door het leven en hoe in wezen alles met elkaar verweven is.
Zo in het kleine, zo in het grote. Ik draag hoop in me, ik draag liefde in me, evenals het lijden en alle tranen, de vreugde, de stilte en ik gooi dit alles op het lege oppervlak dat zich voor me uitspreidt als een dankbaar en volledig neutraal projectieoppervlak.
En zo, als bij toeval, ontstaan er kleine eilandjes van zorgeloze streken en kleuren aan het begin van het schilderij. Ze smelten langzaam samen met het inleidende motief en verweven zich ermee tot een compositie.
De omgeving, die aanvankelijk geen aanspraak maakte op "iets zijn", wordt steeds meer een voortdurende realiteit.
De intuïtief gecreëerde ruimte weerspiegelt niet alleen de werkelijkheid, maar vult haar aan en geeft haar een ziel.
Het is een speciale zorg van mij om het mogelijk te maken iets helends en vredigs te ervaren, iets dat in overeenstemming is met het inleidende thema.
