Familiebezoek aan jachthuis Granitz op Rügen

Het kasteel wekt ook op andere manieren de nieuwsgierigheid van kinderen. Alleen al de prachtige inrichting! Hoewel een deel van het interieur door de eeuwen heen verloren is gegaan, hangen er nog steeds talloze jachttrofeeën aan de muren en zijn zelfs tafels en stoelen gemaakt van geweien. Andere meubels zijn gemaakt van kostbare, vergulde touwen en kristallen kroonluchters fonkelen aan de plafonds als in een sprookje.

Er is zoveel te ontdekken!

De luxe eetkamer bijvoorbeeld. De kinderen vragen zich af wat de royals toen aten en of er een dessert was. Dat was er, vertelt Stohmann zijn aandachtige publiek, en het was van de beste kwaliteit. Recepten voor puddingen, crèmes, gekonfijt fruit en allerlei soorten gebak zijn te vinden in de kookboeken van de kasteelkeuken.

En dan is er nog deze ijzeren standaard in de grote ridderzaal. Ik vraag me af wat het is? Het staat ongemerkt aan de muur. „Is het echt een ridderharnas? “, vraagt Stohmann schalks. „Waarom kijken jullie niet beter? “ Isabella en Maxi bestuderen het ijzeren voorwerp. Isabella ziet het als eerste: een ijzeren pijp verbindt de pikzwarte figuur met de muur – de vermeende kachel is eigenlijk een kachel die werd gebruikt om het kasteel te verwarmen op koude dagen.

"Waar gingen de prinsen eigenlijk naar de wc? “

geduldig beantwoordt Stohmann, die een vest draagt met een donkere spijkerbroek en eruitziet als een vriendelijke opa met zijn korte witte baard, alle vragen van de kinderen. Zelfs de vragen die niet in de geschiedenisboeken staan, die meer over de praktische aspecten van het kasteelleven gaan en de kinderen des te meer bezig houden.
„Waar gingen de prinsen eigenlijk naar de wc? “, willen de kinderen weten. Dat kun je niet met honderd procent zekerheid zeggen, geeft de gids toe. Maar er wordt aangenomen dat er een kamerpot-achtig toilet was in de zogenaamde Privé, die de bedienden dan moesten legen. Dit werd overigens geen toilet genoemd. Vroeger betekende naar het toilet gaan jezelf wassen.

De kinderen knikken gretig. Weer een les geleerd!

Het hoogtepunt van de rondleiding voor kinderen is natuurlijk de centrale toren. De vrij zwevende interne trap, bestaande uit 154 opengewerkte ijzeren treden, is een zeer ongebruikelijke constructie en slingert zich een adembenemende weg omhoog naar het uitkijkplatform. Het is best spannend om ineens zo hoog boven het dak van het kasteel te staan! Je kunt nu genieten van het prachtige uitzicht over het Boddenlandschap en de Oostzee tot aan Greifswald. Maar kinderen staan er niet om bekend dat ze te lang geboeid blijven door panoramische uitzichten. Wat hen veel meer interesseert, is of meneer Stohmann misschien een spannend kasteelverhaal te vertellen heeft. En dat heeft hij inderdaad!