Wolf welp Wildfang zorgt voor de meest wonderlijke verwarring en Heinrich moet proberen om weer orde te scheppen in de kleurrijk verwarde sprookjeswereld!
Vrolijk ontwaken en wilde verwikkelingen - "Er was eens..." - Zo beginnen veel sprookjes en elk sprookje is een prachtig verhaal op zich. Ze zijn allemaal opgeschreven en gedrukt in boeken. Maar in sprookjesland zelf is er een speciaal, enorm en zeer levendig sprookjesboek, zo kostbaar dat het niet onbeheerd mag worden achtergelaten. Heinrich, de bewaarder van het sprookjesboek, houdt alle grote en kleine, bekende en minder bekende sprookjes levend en zorgt ervoor dat er niets door elkaar raakt - want anders dan in andere boeken zijn de figuren niet stevig aan het papier bevestigd. Dit heeft eeuwenlang goed gewerkt. Daarom kan de bewaarder van het sprookjesboek rustig slapen als zijn werk erop zit - eigenlijk. Een paar weken geleden ontfermde hij zich over een vondeling omdat de vader - de boze grijze wolf - was verdwenen. Hij wilde gewoon niet langer de slechterik zijn. Dus op een dag werd Heinrich wakker en vond hij het wolvenjong Wildfang op zijn schoot - heel lief en knuffelig, maar hij heeft zijn naam niet voor niets gekregen.
Zal hij de pruimenjam van het dappere kleermakertje opeten of koning Lijsterbaard scheren of de schoen van Assepoester stelen? Ja, maar dat is nog maar de prequel! Naar welke kant Wildfang zich ook keert,
hij zorgt voor de mooiste verwarring en Heinrich moet proberen om weer orde te scheppen in de kleurrijk door elkaar gehusselde sprookjeswereld.
Met "Er was eens..." keert een danssprookje terug op het repertoire van de Deutsche Tanzkompanie dat de hele familie aanspreekt en bewijst dat sprookjes allesbehalve achterhaald zijn.
