Nieskończenie wiele malowniczych kilometrów wybrzeża
Fale rozbijają się delikatnie, a co jakiś czas można usłyszeć pisk barweny. Duże pstrągi morskie i duże płastugi igrają w wodzie o bogatej strukturze i obiecują czystą zabawę wędkarską. Wymarzone tło i możliwość złowienia wielu gatunków ryb przy użyciu różnych technik połowu - wszystko to dodaje atrakcyjności wędkarstwu na meklemburskim wybrzeżu Bałtyku.
Raj dla wędkarzy surfujących i brodzących
Wędkarze łowiący z brzegu wyciągają z morza wiele dumnych ryb. Tam, gdzie wiatr i fale ukształtowały dno morskie, pozostawiając piaszczyste ławice i kanały, żyją duże gładzice, grube flądry i ciasne zimnice.
Spacerowicze rzadko zapuszczają się na skaliste, nierówne odcinki wybrzeża. Na bogatym strukturalnie, mieszanym dnie z piaskiem, kamieniami i polami wodorostów, tak zwanym dnie lamparcim, pływają wspaniałe trocie wędrowne. Stojąc w Bałtyku z woderami i lekką wędką spinningową lub muchową w bagażu, nie będziesz musiał długo czekać na sukces na takich odcinkach. Srebrne pręty zapewniają spektakularne ćwiczenia na lekkim sprzęcie.
Kiedy rzepak świeci na żółto, a jego słodki zapach unosi się po okolicy, na wybrzeżu trwa sezon na belony. Od pokoleń mieszkańcy Meklemburgii czekają na wiosnę na srebrne i szybkie ryby o trawiastozielonych odcieniach - i wiedzą wszystko o przyjemności smażenia chrupiącej lub złocistej wędzonej belony. Oprócz uniwersalnych wahadłówek, much i różnych naturalnych przynęt, zdecydowanie powinieneś wypróbować jedwabne muchy za wahadłówką trociową lub sbirolino. Pozwala to wylądować belonę bez haczyka. Ekscytująca, bezpieczna metoda również dla dzieci i młodzieży.
Wymarzone tło: Morskie mosty i mola
Bałtyckie plaże i hanzeatyckie miasta na wybrzeżu Meklemburgii oferują również fantastyczne miejsca do wędkowania. Kiedy wiosną tysiące śledzi przybywają na tarło na brzegi, wędkarze ustawiają się jak sznur pereł i wabią srebrne ryby do specjalnych paternosterów śledziowych. Dla tych, którzy nie boją się zgiełku, polecane są mola lub mosty morskie o długości do 350 metrów. Boltenhagen, Rerik, Kühlungsborn, Heiligendamm i Graal-Müritz, tylko w tym obszarze znajduje się nie mniej niż pięć pomostów. Wędkowanie jest dozwolone na wielu mostach tylko w godzinach wieczornych, ale wtedy wycieczka do malowniczych drewnianych konstrukcji jest tym bardziej warta zachodu: nawet płochliwa i przebiegła troć wędrowna poluje w godzinach wieczornych pod osłoną mostów.
