Ratusz w Boizenburgu został zbudowany na rynku w 1708 roku. Zaledwie rok później padł ofiarą pożaru miasta. W 1711 roku ratusz został odbudowany jako barokowy dom z muru pruskiego.
Podobnie jak wiele innych domów i części miejskiego kościoła Najświętszej Marii Panny, nowo ukończony ratusz w Boizenburgu padł ofiarą wielkiego pożaru miasta w 1709 roku, w którym płomienie zniszczyły ponad 150 domów. Inżynier Jakob Reutz przeprojektował wówczas centrum miasta. Aby lepiej spełnić wymogi ochrony przeciwpożarowej, centrum otrzymało układ szachownicowy, a jednocześnie swój barokowy charakter. Tak jak poprzednio, nowy ratusz miał stanąć na środku rynku. Dziś wolnostojący budynek jest jednym z najważniejszych przykładów barokowej architektury szachulcowej. Szczególną cechą tego dwupiętrowego budynku z muru pruskiego jest arkada, która rozciąga się na całym froncie i jest wsparta na drewnianych filarach. Środek czterospadowego dachu mansardowego wieńczy otwarta wieżyczka z latarnią, a podcień został wysunięty do przodu w strefie wejściowej ratusza. Kolumnady ze starą wagą miejską na belkach stropowych nadal przypominają o dawnej działalności targowej.
W ramach ogólnego programu odnowy miejskiej ratusz został gruntownie odnowiony w latach 1993-1996 i przywrócony do pierwotnej formy z 1711 roku. Jaskrawoczerwony kolor fasady również odpowiada ówczesnemu projektowi.
