Neustädtische Palais służył jako tymczasowa rezydencja Wielkiego Księcia podczas przebudowy pałacu i znajduje się przy historycznej ulicy Puschkinstraße. Jego styl, charakteryzujący się elementami francuskiego renesansu i baroku, odzwierciedla charakterystyczny styl mistrzów budowlanych Johanna Joachima Buscha i Hermanna Willebranda. Od rezydencji wdowy do wielkiej rezydencji książęcej, został przekształcony na przestrzeni wieków i stał się własnością państwa w 1920 roku.
Neustädtische Palais, wspaniały barokowy budynek, został zbudowany jako tymczasowa rezydencja dla wielkiego księcia Meklemburgii-Schwerin, podczas gdy trwały prace budowlane na zamku Schwerin. Historia pałacu sięga 1708 roku, kiedy to książę Friedrich Wilhelm nabył posiadłość dla swojego brata Christiana Ludwiga. Prinzenhof, znany również jako Ludwigshof, został zbudowany tutaj i przebudowany jako rezydencja wdowy dla Charlotte Sophie zgodnie z instrukcjami księcia Fryderyka z 1779 roku. Po długim okresie pustostanu i późniejszym użytkowaniu przez ministra finansów Leopolda von Plessena, pałac stał się wielką rezydencją książęcą podczas przebudowy pałacu w 1843 roku.
W 1883 r. Hermann Willebrand dodał tylne skrzydło mieszkalne dla wielkiej księżnej Marii, podczas gdy cały zespół do dziś charakteryzuje się przebudową Johanna Joachima Buscha w stylu francuskiego baroku. Trójskrzydłowy kompleks z efektownym mansardowym dachem i dobudowanym holem autorstwa Georga Adolpha Demmlera pozostaje główną atrakcją architektury Schwerina i oddaje splendor książęcej przeszłości Meklemburgii. Po abdykacji wielkiego księcia Fryderyka Franciszka IV, pałac stał się własnością Wolnego Państwa Meklemburgia-Schwerin w 1920 roku i jest obecnie uważany za cenny zabytek historyczny.
Obecnie Neustädtisches Palais jest siedzibą Ministerstwa Sprawiedliwości Meklemburgii-Pomorza Przedniego.
