Het landhuis, dat tussen 1896 en 1898 werd gebouwd in neorenaissancestijl, ligt in het midden van een uitgestrekt landgoed.
Het landgoed Groß Lüsewitz werd voor het eerst genoemd in een document uit 1344. Van 1896 tot 1898 werd het huidige landhuis gebouwd op de plaats van een barok voorgebouw dat in 1895 door brand werd verwoest. De architect van het nieuwe landhuis was Gotthilf Ludwig Möckel, de bouwer was Friedrich Ferdinand Biermann, die het landgoed kreeg van zijn vader, Gottlieb Friedrich Ferdinand Biermann, die het landgoed sinds 1880 in bezit had. Na de dood van Friedrich Ferdinand Biermann erfde zijn zoon Werner het landgoed. Van 1926 tot 1943 was het landgoed eigendom van Hans Thyssen uit Mühlheim, gevolgd door Eberhard Thyssen in de laatste twee oorlogsjaren. Na de onteigening van de laatste eigenaar was het landgoed eigendom van de deelstaat Mecklenburg. Het landhuis werd tot 1949 gebruikt als tbc-ziekenhuis. In de DDR-tijd stond het landgoed Groß Lüsewitz bekend om het Instituut voor Plantenveredeling dat er gevestigd was. Aan het landhuis grenst een landschapspark, dat na 1970 werd uitgebreid met een manege. Sinds 2013 is het landhuis privébezit, maar voor bepaalde evenementen, zoals de Monumentendag in september, is het opengesteld voor het publiek.
